[Andrzej_Z.]

Thus is his cheek the map of days outworn,
When beauty lived and died as flowers do now,
Before these bastard signs of fair were born,
Or durst inhabit on a living brow;
Before the golden tresses of the dead,
The right of sepulchres, were shorn away,
To live a second life on second head;
Ere beauty’s dead fleece made another gay:
In him those holy antique hours are seen,
Without all ornament, itself and true,
Making no summer of another’s green,
Robbing no old to dress his beauty new;
And him as for a map doth Nature store,
To show false Art what beauty was of yore.


Mapą dni przeszłych policzki jego,
Gdy krasa jak kwiat żyła i marła,
Nim oznaki wdzięku fałszywego,
Błazenada w ludzkie twarze wtarła;
Zanim umarłych warkocze płowe,
Grobom należne, ścinane były,
Drugim życiem zdobiąc drugą głowę;
By martwym runem żywych cieszyły;
W nim żyje święta era miniona,
Od ozdób wolna, czysta i szczera,
Gdy lata zieleń nie jest kradziona,
Młodość ze starych piękna nie zdziera;
Jak mapa on od Natury dany;
By czczej Sztuce dawny wdzięk był znany.