[maly_chinczyk]

Ja uwielbiam chiński za logikę konstukcji - znaki opowiadają całe historie np. 安 ān znaczy spokój a składa się z ze znaków kobieta女 nǚ i dach 宀 mián czyli spokój to kobieta pod dachem są też pewne schematy tworzenia wyrazów należących do tej samej kategorii - np. przed dodanie 馆 guǎn czyli publiczny budynek, możemy stworzyć - 饭馆 fànguǎn - restaurację，咖啡馆 kāfēiguǎn - kawiarnię，茶馆 cháguǎn - herbaciarnię czy 宾馆
bīnguǎn - hotel

[ewelina1610]

Ja myślę, że to jest piękne zagłębić się w kulturę, poznać obyczaje tamtych ludzi, w ogóle poznać coś nowego i fascynującego, czego nie ma u nas.

[Lashike]

Uwielbiam języki orientalne za klasyfikatory. Łatwiej zrozumieć, o jaką rzecz komuś chodzi, jak doda klasyfikator.
Jeszcze komplementy w j. chińskim, są niełatwe do wyuczenia, ale teraz brakuje mi komplementów kierunkowych w j. polskim, bo brzmią one dość dziwnie (跳下来"spadać w dół w kierunku do nas"), ale po chińsku brzmi to naprawdę mądrze i lubię tego słuchać.
Japoński też ładnie brzmi, ma bardzo logiczną i nietrudną gramatykę, łatwo było mi go się nauczyć w stopniu mnie zadowalającym.

[maciejp]

Zamieszczony przez Lashike

Uwielbiam języki orientalne za klasyfikatory.

Tak, jest coś pociągającego w tych klasyfikatorach.
Choć, jak się człowiek zaczyna zagłębiać w nie, to okazuje się, ze wiele z nich jest nieużywanych, bądź mało popularnych.
Często się tez spotykałem z sytuacja, ze Japończyk liczył jakąś rzecz, która ma osobny klasyfikator
(np. przyrządy na placu zabaw dla dzieci) używając popularnych metod, a zapytany nie wiedział, ze istnieje osobny klasyfikator na nie.

Ciekawy przykład, z którym sie często spotkałem przy okazji robienia zakupów w supermarketach, są pałeczki.
Zwyczajowo, gdy sie kupuje rzeczy do podgrzania, to przy ladzie oferują jednorazowe waribashi (pałeczki złączone, które sie separuje przed jedzeniem).

Jako przedmiot podłużny i cylindryczny, można je liczyć na 〜本 (-hon). Maja one tez swój własny klasyfikator: 〜膳 (-zen).
Jednak, najczęściej ekspedient pytając sie czy chcę pałeczki zadawał pytanie używając ogólnego japońskiego liczenia 〜つ (-tsu),
którym teoretycznie można liczyć wszystko, ale jest bardzo nieprecyzyjne.

[agatumi]

Ja za to chiński lubię za brak fleksji

[ewelina1610]

Za to , że pięknie brzmią.

[wangyang]

Zamieszczony przez Lashike

Uwielbiam języki orientalne za klasyfikatory. Łatwiej zrozumieć, o jaką rzecz komuś chodzi, jak doda klasyfikator.
Jeszcze komplementy w j. chińskim, są niełatwe do wyuczenia, ale teraz brakuje mi komplementów kierunkowych w j. polskim, bo brzmią one dość dziwnie (跳下来"spadać w dół w kierunku do nas"), ale po chińsku brzmi to naprawdę mądrze i lubię tego słuchać.
Japoński też ładnie brzmi, ma bardzo logiczną i nietrudną gramatykę, łatwo było mi go się nauczyć w stopniu mnie zadowalającym.

Mi natomiast brakuje tych rezultatywnych i potencjalnych, bo są czasem naprawdę genialne w swojej budowie i skrótowości. Żeby wyjaśnić znaczenie takiego krótkiego wyrażenia np. 看不见 kanbujian (patrzeć, ale nie móc dostrzec, niewidoczny) trzeba użyć czasem dużej ilości słów.

[michalzacharjasz]

Zamieszczony przez wangyang

Mi natomiast brakuje tych rezultatywnych i potencjalnych, bo są czasem naprawdę genialne w swojej budowie i skrótowości. Żeby wyjaśnić znaczenie takiego krótkiego wyrażenia np. 看不见 kanbujian (patrzeć, ale nie móc dostrzec, niewidoczny) trzeba użyć czasem dużej ilości słów.

Dokładnie. Minimum formy, maksimum treści.

[Lintee]

Zamieszczony przez maly_chinczyk

Ja uwielbiam chiński za logikę konstukcji - znaki opowiadają całe historie np. 安 ān znaczy spokój a składa się z ze znaków kobieta女 nǚ i dach 宀 mián czyli spokój to kobieta pod dachem są też pewne schematy tworzenia wyrazów należących do tej samej kategorii - np. przed dodanie 馆 guǎn czyli publiczny budynek, możemy stworzyć - 饭馆 fànguǎn - restaurację,咖啡馆 kāfēiguǎn - kawiarnię,茶馆 cháguǎn - herbaciarnię czy 宾馆
bīnguǎn - hotel

Absolutnie się zgadzam! Czasem to się człowiek aż klepnie w czoło, bo niby skomplikowane ale takie proste i logiczne. Czasami uczę się danego słówka i sobie uświadamiam jak "łopatologicznie" jest poskładane, na przykład słówko cukrzyca to "cukier, mocz, choroba" - i wszystko jasne No i oczywiście rzeczy, których uczymy się przy okazji studiowania na sinologii, a szczególnie historia Chin. Ktoś tam kogoś zjadł, tu ktoś myśli, że jest Jezusem i wywołuje powstanie, tamten pije rtęć dla zdrowia. Nienawidziłam historii w liceum, ale jak się ma takie fakty do wykucia to można wszystko.

[Katya]

Ja myślę, że strach przed nauką języków orientalnych wynika z ich całkowicie odmiennego alfabetu oraz struktury gramatycznej. No ale dla chcącego nic trudnego . Ja w przyszłości chciałabym nauczyć się perskiego.