![]() |
|
Narzędzia wątku | Wygląd |
|
||||
|
||||
![]() Otóż to. Wydaje mi się, że lata wczesnej młodości to właśnie ten czas, kiedy "Buszujący" może mieć najwięcej zwolenników. Też kiedyś byłam tą książką zachwycona, a gdy na studiach przeczytałam ją po raz kolejny, ledwo mogłam skończyć, tak mnie wynudziły jego nastoletnie, zbuntowane wynurzenia. Ale to tylko moje zdanie.
|
|
||||
|
||||
![]() książka ma swój specyficzny klimat.
kupiłam książkę w oryginale już jakiś czas temu i próbowałam zacząć, ale mnie nie wciągnęła, dopiero teraz uparłam się, że ją przeczytam i udało mi się - ale to chyba złe określenie, bo po tym jak się wciągnęłam czytałam ją z przyjemnością. niepowtarzalna atmosfera, odnoszę wrażenie, że taka chłodna, mroczna, bohater jest zagubiony i nie może się odnaleźć. i ta dosadna różnica między światem dorosłych, który jest "phony" a światem dzieci (który reprezentuje siostra Holdena). jednym z poruszających momentów była dla mnie rozmowa z Phoebe, w której pytała się Holdena co chce robić w życiu i jego ostateczną odpowiedzią było to, że chce ratować dzieci od upadku z klifu. koniecznie muszę przeczytać też inne utwory Salingera. |
|
||||
|
||||
![]() Jeśli podobał Wam się Buszujący polecam szczególnie "Dziewięć opowiadań" i czekam na opinie, ponieważ ciekawi mnie bardzo jakie wrażenie zrobi na Was ta książka.
|
|
||||
|
||||
![]() Na pewno pamiętacie, że słowo klucz w tej powieści to phoniness, phony
![]() |
|
||||
|
||||
![]() Zabójca Johna Lennona miał przy sobie "Buszującego w zbożu" w tej chwili. Niemniej uwielbiam tą książkę i całą twórczość Salingera. Trzeba przyznać, że jest nietuzinkowa, zupełnie inny klimat. Opowiadania z Seymour'em Glass'em w roli głównej i o całej jego rodzinie, oraz w osobnym zbiorze zakończenie jego historii były niesamowite. Chyba nawet bardziej mi się podobały niż sam "Buszujący w zbożu".
|
|
||||
|
||||
![]() "Buszujący..." był u mnie lekturą w gimnazjum, a potem chyba w liceum na angielskim... Jednak to, że już go dwa razy czytałam, nie znaczy, że nie powinnam jeszcze raz po niego sięgnąć, zwłaszcza że już wiele zapomniałam
![]() |
|
|||||
|
|||||
![]() Język był bardzo przystępny, prosty i właśnie takim językiem zostały przedstawione ww. problemy takie jak konformizm czy wyścig szczurów. Polskie tłumaczenie z angielskiego jest moim zdaniem bardzo dobre. Zainteresowała mnie końcówka: kiedy Holden zabrał swoją siostrę do wesołego miasteczka (o ile dobrze pamiętam) i co mogłaby oznaczać taka scena.
__________________
J. Sky |
|
||||
|
||||
![]() Świetna książka, materializująca moje odczucia jako nastolatka na temat życia i ludzi. Moja znajoma stwierdziła nawet, że to książka o mnie
![]() |
|
|||||
|
|||||
![]() Czytałam tę książkę już na studiach i prawdę mówiąc ledwo przebrnęłam... być może było już za późno, ale zupełnie nie zrozumiałam idei ani fenomenu tej książki.
|
|
||||
|
||||
![]() Czytałam Buszującego w zbożu na pierwszym roku studiów. Przyznaję, że już trochę zapomniałam, ale pamiętam że na początku ciężko mi było zrozumieć przesłanie tej książki i dopiero po dłuższej analizie mi się to udało. Teraz mogę powiedzieć tylko tyle, że z przyjemnością bym ją jeszcze raz przeczytała.
![]() |